بررسی میزان بهره هوشی بیماران مبتلا به استرابیسم مادرزادی

هدف: بررسی وضعیت هوش بیماران مبتلا به انحراف چشم مادرزادی کاندید عمل جراحی. روش: در این مطالعه مقطعی کلیه بیماران مبتلا به انحراف چشم مادرزادی که طی یک سال به بیمارستان لبافی­نژاد مراجعه و تحت عمل جراحی قرار گرفتند، از نظر ضریب هوش کلامی، عملی و کلی مورد بررسی قرار گرفته و با میانگین بهره هوشی جامعه ایرانی (15±100) مقایسه شدند. نتایج: در مدت انجام مطالعه 109 بیمار با میانگین سنی 5/10±4/18 سال (63-4 سال) بررسی شدند. اغلب بیماران (80 درصد) تحصیلات پایین‌تر از دیپلم داشته و 8/79 درصد بیماران ساکن شهر بودند. درجات مختلفی از آمبلیوپی یک‌طرفه یا دوطرفه در 46 بیمار (2/42 درصد) وجود داشت. ضریب هوشی کلامی بیماران به طور متوسط 6/19±2/87 (45 تا 127)، هوش عملی 5/15±81 (44 تا 111) و هوش کلی 3/18±5/83 (40 تا 120) بود که در مقایسه با متوسط ضرایب هوش عادی، پایین­تر می‌باشد (01/0P<). ضریب هوش کلی در ساکنین شهر به طور معنی‌داری بیش از ساکنین روستا بود (5/19±1/85 در مقابل 8/10±3/77، 016/0P=). تحصیلات پایین والدین و وجود آمبلیوپی، به ویژه نوع دوطرفه آن، با ضرایب هوشی پایین‌تر همراه بودند، هم‌چنین ضریب هوش در گروه میوپ کمی بهتر از امتروپ‌ها و در هر دو گروه بهتر از هیپروپ‌ها بود. اگرچه این روابط به لحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتیجه­گیری: بیماران مبتلا به استرابیسم مادرزادی که در مطالعه حاضر تحت بررسی قرار گرفتند، از ضریب هوش پایین‌تری نسبت به جامعه عادی برخوردار بودند. مطالعات بیش‌تر جهت تعیین علل احتمالی سرشتی و یا اکتسابی توصیه می‌گردد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1388؛ دوره 14، شماره 4: 353-345